Worden we niet een beetje te serieus, heren liefhebbers van Bob, Evers? Oude heren liefhebbers. mag ik wel zeggen. Weten we nog dat we jong waren en klein en onze neus tegen de ruit van de boekwinkel drukten als in de etalage het nieuwe deel lag? En dat we genoten van de verhalen en ze herlazen en aan vrienden vertelden zonder dat we last hadden van dieptepsychologische aanvallen'? Ik vraag het maar even hoor. Want ik heb mijn twijfels. Neem nou een paar van de reacties die ik de afgelopen maanden heb gekregen.

De één vindt dat verhalen zich altijd in Nederland moeten afspelen.

De ander zegt dat ik geen trilogieën moet maken.

De derde is van mening dat in deel veertig de Saab niet weggesleept had moeten worden door een tractor, maar door een vrachtwagen.

Wat zijn dat voor opmerkingen? Is er ooit een lezer van een jaar of tien geweest die met dat soort verwijtende vragen naar Willy is gegaan? Is er überhaupt een kind dat zich dit soort vragen stelt?

Vast niet. Het zijn opwellingen van volwassenen die kinderboeken lezen en die de boeken daarna met een te oud stel hersens te lijf gaan. De Bob Evers serie, heren, is voor kinderen. En voor jullie, natuurlijk, omdat jullie je tijdens het lezen weer kind voelen. Dat is goed, dat is prima. Maar hou het zo. Blijf kind als het boekje uit is en hou je in als je de neiging voelt de inhoud te vergelijken met het laatste werk van Mulisch.

Het is een koude kunst om van de serie iets moois voor volwassenen te maken. Ik pieker er alleen niet over om het te doen. Wie zinnen of alinea's ONDER HET VERGROOTGLAS wil houden moet het niet laten, maar hij hoort uit de groep echte kenners te worden gestoten waarover Henk Bergman in de vorige Nieuwsbrief zo'n aardige column schreef.

De serie is door Willy opgezet als een reeks voor kinderen en dit hoort zo te blijven. Niets van wat in de boeken gebeurt zal in werkelijkheid ooit gebeuren, maar de truc is dat kinderen een paar uur lang het gevoel moeten hebben dat het echt gebeurd zou kunnen zijn.

Daarom, beste zeurkonten, blijven de verhalen zich in Nederland èn in het buitenland afspelen. Daarom maak ik net als Willy trilogieën (omdat je dan helemaal tot het nieuwe boek uit was kon dromen over hoe het verder zou gaan). Daarom kies ik vaak nou net dat voertuig of dat avontuur dat niet voor de hand ligt; als 'iedereen' een auto wil, dan neem ik een kar, voor gemakzucht zijn weer andere boeken.

Blijf lezen.

Blijf schrijven.

Blijf jong.

met vriendelijke groeten, w.g. Peter de Zwaan

© 1995 Hans en Ton Kleppe, Jacoba van Heemskerckstraat 7, 3351 SP Papendrecht

Naar de inhoudsopgave van deze nieuwsbrief Naar de rubriek "de Bob Evers-nieuwsbrief" (algemene informatie) Naar de homepage