Het eerste wat opvalt is de lijst "In deze serie verschenen". Zo heette die lijst nog in het vorige Bob Evers-deel, Arie Roos als reserve-acteur. En trots vermeldde die lijst 47titels, 36 van de hand van Willy van der Heide en 11 van Peter de Zwaan.
Mm wat staat er nu? "Van de auteur Peter de Zwaan zijn meerdere delen verschenen in de Bob Evers-serie". Volgen, inmiddels, 12 titels. Nog afgezien van dat lelijke "meerdere" - dit is geschiedvervalsing! Uitgeverij De Eekhoorn: u moogt het overzicht van Willy van der Heide niet weglaten! Nooit! Nimmer! U verkoopt de eerste 36 delen toch ook nog steeds? En de "fans" hebben nog veel meer redenen om ook hd oude overzicht te verlangen. Zij hebben zelfs "meerdere" redenen!
Zo, nu is deze kolonel uitgeraasd.
We hebben weer een fijn Amerikaans avontuur van de drie jongens in handen. Zes deeltjes op rij heeft Peter de Zwaan het trio in de Verenigde Staten gehouden. Tijd om naar huis terug te keren. Dat gebeurt dan ook, over een jaar gaan we naar Nederland.
In dit avontuur is u opvallend veel eenheid van plaats. Bijna het hele boek speelt zich af op Treasure Island, een resort aan de kust van Florida. In vorige recensies heb ik wel eens gemopperd op de talrijke verplaatsingen die Jan, Arie en Bob in één deeltje ondernamen en die niet steeds even "noodzakelijk" leken. Literaire noodzaak is, volgens wijlen Willem Frederik Hermans, dat in een roman geen mus van het dak mag vallen zonder reden.
Is alles dan nu strak, geconcentreerd en gecondenseerd? Dat nu ook weer niet. Binnen een paar uur gebeurt er van alles en nog wat rond één huis op het Schateiland. Maar er volgen wel heel veel acties op elkaar. De episodes duren al met al te lang (namelijk ongeveer van bladzijde 33 tot en met 135) om door te gaan voor één ononderbroken Willy van der Heide-achtige slapstick. Als volwassene had ik er moeite mee al deze opvolgende scènes (in een kinderboek!) uit elkaar te houden. Bovendien heeft Peter de Zwaan de neiging elke schermutseling op het laatst te laten uitgroeien tot een waar buurtfestijn met steeds men deelnemers. Laat nou de jongens lekker knokken met de boeven, en dan verder met het verhaal!
Er zitten minstens twee prachtige, klassieke passages in het Schateiland-avontuur. In de eerste plaats ontsnapt Bob uit een walk-in closet om vervolgens ... in datzelfde huis te blijven om de omgeving te observeren. Om "waar te nemen' zouden we in de dienst zeggen. En als het knokken m bakkeleien (eindelijk) afgelopen is, neemt Arie op slimme wijze een van de boeven in zijn auto, waarna een paar bladzijden volgen van hoge Roos-slimmigheid. Hier krijgt het boek een mooi tempo.
Verder zijn de jongens weer handig met boten en zetten zij opgeblazen types voor schut. Jan is tobberig in de weer met een vuilniszak.
Een hoofdrol is dit keer weggelegd voor de mobiele telefoon. Bob Evers-watchers waren al jaren op de loer naar het moment waarop dit ding zijn intrede zou doen in de serie. Welnu, deel 48 was er rijp voor. Het moet gezegd: Peter de Zwaan neemt geen laffe sluiproute, maar zet het "mobieltje" krachtig in het verhaal. En hij weet ook mooi aannemelijk te maken dat Jan (a) reeds goed vertrouwd is met de technische aspecten van die apparaten en dat Jan (b) mobiele telefoons eigenlijk te duur vindt voor gebruik door de jongens.
Kortom, als het geknok rondom 6 Eighth Street, Palm Isle, Treasure IsIand iets compacter zou zijn, zou dit een prachtige Bob Evers zijn
.

Noot van de redactie: Inmiddels is duidelijk geworden dat Uitgeverij De Eekhoorn inderdaad de "oude" 36 delen uit het fonds gaat halen. Zie elders in deze Nieuwsbrief.

© 2002 Hans en Ton Kleppe, Jacoba van Heemskerckstraat 7, 3351 SP Papendrecht
 

Naar de inhoudsopgave van deze nieuwsbrief Naar de rubriek "de Bob Evers-nieuwsbrief" (algemene informatie) Naar de homepage