geplaatst op 30/09/1997
laatste wijziging 05/05/2016 reacties en suggesties: e-mail naar simon kuipers |
Terug
naar de vorige pagina |
Deelnemers aan de Bob Evers
mailing list maken er een gewoonte van de boeken van de serie op lokatie
te controleren. In september 1997 was Zwitserland aan de beurt. Met Lausanne
als uitvalsbasis werd een grondig onderzoek in Zürich ingesteld. De
thuisblijvers hebben echt iets gemist; de mise-en-scene had niet beter
kunnen zijn.
Het begon met uren vergeefs wachten op een Franse parkeerplaats, waarbij nog even het idee naar voren kwam om maar wat tankstations in te schakelen. Gelukkig hadden we nog een contacttelefoon, en daar vernamen we dat het een echt avontuur was geworden, compleet met lekkende radiatoren en in aller ijl gehuurde auto's, die uiteraard na afloop weer op een andere plaats werden achtergelaten. Kortom, alsof we een avontuur van Jan, Bob en Arie zelf meemaakten. Na aankomst in Echichens bij
Lausanne was er een gepland eenvoudig wandeltochtje in
een bos in de buurt, dat ontaardde in een poging de juist gevallen plassen
op het zandpad en de bliksemflitsen erboven te vermijden. Iets eten kon
pas aan het eind, omdat Ger en Yovka wel aan zaklantarens hadden gedacht,
maar vergeten waren ook wat proviand voor onderweg mee te geven. Dat werd
gelukkig weer goed gemaakt door een uiterst gezellig samenzijn in een hut
in het donkere bos.
|
|
Van links onder af, om de tafel heen: Frank, Xedes, Olaf, Niek, Bram, Jeroen, Marco, Simon. 's Avonds laat vol activiteit, maar in de ochtend hadden sommigen wat problemen.. . |
|
Het vrouwelijke gedeelte van de organisatie: Yovka en Tonneke |
|
Frank kijkt of zijn blikje al leeg is. De anderen eten onverstoorbaar door. |
|
Groep-Arie had de echte toneelspelers. Omdat men nog niet zo rolvast was, moest de betrokken scene uit een boek worden gespeeld. Schitterend; eentje houdt het boek vast, alleen hij kan het dus lezen, en de anderen proberen moeizaam mee te doen. Met uitzondering natuurlijk van Bram, die van mij de Louis d'Or krijgt voor zijn rol van Kresse in "Het vuur laait op en dooft weer", een komedie voor vier acteurs en 1 Vuur, fraai maar zwijgzaam vertolkt door Xedes. Ze hadden beter een scene uit Een Dollarjacht in een D-Trein kunnen nemen, want dat boek had iedereen natuurlijk bij zich. |
|
|
Frank kijkt zijn tekst nog even door. Maar goed ook, want de anderen kunnen het boek tijdens de voorstelling toch niet inzien.... |
|
|
De hoofdrolspelers: Bram als Kresse en Xedes als het zwijgende vuur |
Dat kwam dan ook op zaterdag goed van pas. In Zürich onderzocht groep-Arie de Berninaplatz, en ontdekte dat de speelgoedfabriek onmogelijk op nummer 217 heeft kunnen staan. Er was maar ruimte voor maximaal drie panden, zo werd meegedeeld. Groep-Bob zocht uit waar de naamgever van deze groep destijds gevangen heeft gezeten. Dat staat nu onomstotelijk vast: dat was in de Carmenstrasse 50. Een uitvoerig buurtonderzoek ter plaatse heeft dat uitgewezen. |
en de Bernina-Platz ziet er nu zo uit. |
|
De Schützengasse, centraal verzamelpunt in Zürich, vlak bij de Bahnhofstrasse. Achteraf gezien hadden we beter op de aanwijzingen van Willy van der Heide moeten letten. |
|
Intussen hadden Cathy en Xedes hun eigen avontuur, op de gletsjer. De lift naar boven ging nog wel, maar daarna begon het te waaien en werd hij stilgezet. Ik had direct bijgedachten aan 25 jaar geleden in Slowakije, toen in de Hoge Tatra mij iets soortgelijks overkwam. We moesten toen wel een berg van 2600 meter te voet afdalen. Gelukkig hoefde dat nu niet, maar ze waren wel verreweg als laatste weer op de basis terug. Daar konden we ons onder het genot van een echte manne maaltijd buigen over de quiz. Die werd natuurlijk beheerst door Yovka (1e) en Ger (2e), die zeer terecht onze vertegenwoordigers in Zeewolde zijn geweest op 27 september. Ik vroeg Ger nog even of de voorselectie moeilijk was geweest, en inderdaad, ik wist zelf maar vier van de vijf vragen te beantwoorden (Ger wist de vijfde vraag ook niet meer!). De te verzamelen voorwerpen werden met grote creativiteit bijeengebracht. Groep Arie spaarde het eten uit zijn mond door een visje als voorwerp aan te bieden, terwijl de Bobben uiteraard geen probleem hadden met Masters met twee pistolen. Kortom, we waanden ons midden
in een echt avontuur. Lange dagen, korte nachten, en we hadden dus allemaal
een extra dag nodig om bij te komen.
|
Jeroen bereidt de staatsiefoto voor, die even daarna wordt genomen |
|
v.l.n.r. zittend: Simon, Yovka, Bram, Olaf, Niek, Jeroen, Marco, staand: Ger, Frank |
Voor nog meer foto's uit Zwitserland: zie de pagina's van Olaf van Es |