gepubliceerd op 08/10/2003 laatste wijziging 19/10/2022 reacties en suggesties: e-mail naar simon kuipers

Terug naar de vorige pagina

	6 oktober 2003

Mijnsheerenland - Op het eerste gezicht heeft het iets treurigs; de jubileumuitgave van het vijftigste deel van een jeugdboek dat vooral wordt gevierd door mannen rond de vijftig. Tijdens de landelijke bijeenkomst van het Bob Evers genootschap zaterdag in Mijnsheerenland, bleek de doorgewinterde Evers-fan echter over een gezonde dosis zelfspot te beschikken. De leden van het genootschap kwamen bijeen om de uitgave van het vijftigste deel van de serie, de zestigste verjaardag van hun jeugdhelden en het dertigjarige bestaan van het genootschap zelf te vieren. ,,Tot de doelgroep van Bob Evers behoren 10 tot 12-jarigen en wat latere lezers. Denk eraan dat jullie wel erg late lezers zijn. Jullie hadden ondertussen ook andere boeken kunnen lezen.'' Gegrinnik klinkt in de zaal als schrijver Peter de Zwaan het publiek vermanend toespreekt. Een blik in de rokerige ruimte leert dat De Zwaan wel degelijk een punt heeft. De Bob Eversfans die zich in Mijnsheerenland hebben verzameld, zijn bijna stuk voor stuk licht grijzende mannen van een jaar of vijftig. De aanwezige vrouwen zijn op de vingers van één hand te tellen, en slechts een enkeling heeft de moeite genomen een kind mee te brengen. De kinderboekenheld Bob Evers, die in 1943/1944 het licht zag in een feuilleton in het tijdschrift Jeugd, blijkt vooral een vriend uit het verleden. Ook al verscheen het vijftigste deel 'Rumoer in een Rustgebied' nog maar een maand geleden. In de boeken, gekenmerkt door de allitteratie in de titels, beleven Amerikaan Bob en zijn Nederlandse vrienden Arie Roos en Jan Prins de meest waanzinnige avonturen in alle hoeken van de wereld. ,,Die jongens maakten dingen mee waar je als kind in de sobere jaren vijftig alleen maar van kon dromen,'' legt Papendrechter Ton Kleppe (58) de charme van de serie uit. Kleppe is fan van het eerste uur. Hij verzamelt alles wat met de serie en de schrijvers te maken heeft, en is samen met broer Hans uitgever van de Bob Evers nieuwsbrief. ,,Bob Evers ging naar de Stille Zuidzee terwijl wij al blij waren als we een dagje naar Hoek van Holland gingen. Er zit ook zoveel humor in. Als jongen las ik ze op de bank en barstte vaak in schaterlachen uit. Dan wisten m'n ouders al dat ik Bob Evers aan het lezen was.'' Onverantwoord Geestelijk vader van de serie is Willy van der Heide, onder meer omstreden door zijn onduidelijke rol in de Tweede Wereldoorlog. Net als de schrijver wordt ook Bob Evers niet door iedereen met open armen ontvangen. Pedagogisch totaal niet verantwoord, vonden de tegenstanders. ,,Het was juist zo fijn dat er geen belerende toon in de boeken zat,'' vindt Kleppe. ,,Er werd eigenlijk op los geleefd en er werd veel in geschoten. Die jongens hadden een levensstijl die toen nog totaal onbekend was. Echt losbandig was het trouwens ook weer niet. Meisjes kwamen in de boeken totaal niet voor, erotiek was er niet in te vinden.'' Van der Heide overlijdt in 1985 als deel 33 van de serie nog maar deels is voltooid. Uitgeverij De Eekhoorn vraagt kinderboekenschrijver en journalist Peter de Zwaan het boek te voltooien. De auteur bewerkt ook de incomplete delen 34, 35 en 36. Het daaropvolgende deel verschijnt onder zijn eigen naam. Nog steeds brengt uitgeverij De Eekhoorn van een nieuw deel in ieder geval zevenduizend stuks op de markt. Wekelijks krijgt de uitgeverij telefoontjes van liefhebbers die willen weten of de delen 1 tot en met 46, die de uitgeverij niet meer laat drukken, opnieuw verschijnen. Boekhouder Evert van der Spek uit Delft is er na jaren boekenmarkten afstruinen in geslaagd de eerste 32 delen van de Bob Evers serie in originele staat, met stofomslag, bij elkaar te krijgen. Af en toe neemt hij ze nog wel eens ter hand, vooral voor de nostalgie. ,,Het blijft leuk omdat het dat oubollige sfeertje van de jaren vijftig oproept. Maar het is natuurlijk niet voor niets dat deel 1 tot en met 47 niet meer verschijnen. Mijn zoon heeft de boeken gelezen, maar zit liever achter de computer.'' Kleppe lijkt er evenmin van overtuigd dat de serie onder de huidige jeugd nog veel succes zal hebben. Bij zijn eigen dochter sloeg de vonk in ieder geval niet over. Dat bijeenkomsten van het genootschap dan ook bijna louter vijftigplussers trekken, verbaast hem niets. Kleppe ziet er de lol wel van in. ,,Het is allemaal doorspekt met humor vandaag,'' stelt hij. ,,Er is hier denk ik ook niemand die zichzelf serieus neemt. Het is natuurlijk ook te belachelijk. Wij behoren allang niet meer tot de doelgroep. Ik herlees de boeken wel eens uit nostalgie en zolang er delen blijven verschijnen, lees ik die ook. Voor mij mag het nog jaren doorgaan maar als de schrijver beslist dat hij stopt dan heb ik daar ook vrede mee.'' Stopt de serie nu deel vijftig is afgerond, is een prangende vraag onder de aanwezigen zaterdag. De Zwaan is er nog niet uit. ,,Ik weet het echt niet. Het heeft iets aardigs die serie, maar vijftig is ook een mooi getal. Eerlijk gezegd heb ik wel een beetje genoeg van al dat allittereren in de titel. Daar ben ik bijna langer mee bezig dan het boek zelf.'' Doorgaan tot de honderd, zoals iemand uit de zaal suggereert, leek De Zwaan niets. ,,Ja dat is een goed idee, dan staan we hier straks allemaal met onze rollator te zeggen 'weet je nog Bob Evers...'.''