Nieuwsbrief 24 | © | februari 2004 - 12e jaargang nr. 1 |
Dinsdag 4 oktober 1966
Willem van den Hout Hugo de Grootstraat 26 Den Haag Tel.33 17 37
Liefste zusje,
In principe is het dus toch mogelijk gebleken voor ons om contact op te nemen, respectievelijk ons enkele uren te onderhouden, zonder dat luid krakeel losbarst.
Evenals bij schaakspelen is thans de vraag: was is de juiste vervolgzet. Aangezien een biologisch noodlot heeft gedecreteerd dat wij practisch zuiver elkaars spiegelbeeld zijn, is het mij volledig duidelijk dat gij, mijne zuster, als volgt (het woord redeneert is hier volledig misplaatst) tewerk gaat (innerlijk): laat ik nu eens het initiatief in deze over aan mijn broertje.
De feiten zijn als volgt: broertje heeft (tabak hebbende van het beklimmen van trappen) een huis van vier verdiepingen gekocht gelegen Hugo de Grootstraat 26. Het telefoonnummer is hetzelfde ge bleven, zoals hierboven vermeld. Zoudet gij, mijne zuster, ooit achter frans nummerbord het betrokken pand passeren, houdt gij u dan erop geprepareerd, dat het uitbarsten in spontaan gelach kan leiden tot ernstige aanrijdingen. Naast mijn zeer fraaie teakhouten voordeur namelijk bevindt zich een zwart bord het gouden letters, waarop de navolgende tekst:
Toen ik dus destijds zeide dat ik je hard nodig had, was zulks niet op loze gronden gebaseerd.
Overigens ter overweging:
Mijn vrouw, zoals je weet, is er bijzonder goed in, telefoons niet door te geven. Zij kijkt mij stralend aan met zeer onschuldige ogen en beweert dan : er heeft helemaal niemand opgebeld.
Ik wil je zo snel mogelijk zien en langdurig spreken. Het is inmiddels allemaal veel gemakkelijker geworden. Dat hoor je nog wel, Schrijf me een beknopte missive met dagen en uren dat je weer in Holland bent aan onderstaand adres:
(Daar heb ik namelijk nóg een huis. Bomvrij).
Love. WWW
|
Naar de eerste pagina van deze Nieuwsbrief Naar de inhoudsopgave van deze Nieuwsbrief Naar het overzicht van alle nieuwsbrieven Naar de index op de Nieuwsbrief Naar het site-overzicht |