Rechts-Om

gepubliceerd op 15/01/2000
laatste wijziging 03/05/2016
reacties en suggesties: e-mail naar simon kuipers

Terug naar de
vorige pagina

Weggegooid…..

Wie weet hoe en waaraan onderontwikkelde landen de door hen ontvangen leningen en geldschenkingen besteden en wie de huidige economische situatie en ontwikkeling van ons eigen land kent, zal zich permanent ergeren aan de hoogst bedenkelijke wijze waarop linkse politici om verhoging van de overheidssteun aan de ontwikkelingslanden blijven leuren.
Het is deze slecht geïnformeerde linkse politieke leiders kennelijk niet bekend, dat verhoging van de financiële steun in vele gevallen geen zin heeft. Want wegens de nog zeer gebrekkige economische infrastructuur van de meeste onderontwikkelde gebieden zijn verscheidene daarvan niet eens in staat het hun toegestane crediet ten volle te benutten!
Als pleiters voor vermeerdering van ontwikkelingshulp zich ooit verdiept hadden in de vele rapporten en verslagen, die door de hulpverlenende regeringen, nationale en internationale ontwikkelingsfondsen en VN-organisaties zijn gepubliceerd, wisten ze iets van de onoordeelkundige en onverantwoordelijke wijze waarop geleende en geschonken gelden worden besteed. Daardoor en door kinderlijke spilzucht zijn reeds miljarden dollars verloren gegaan, onder andere aan prestige-projecten. Van deze groots opgezette projecten zijn vele onvoltooid gebleven en aan het spel der natuurelementen prijs gegeven. En die wel afgebouwd zijn moeten nog hun nut bewijzen!
Linkse politici weten blijkbaar ook niet, dat de onderontwikkelde landen - op enkele verstandig bestuurde jonge staten na - ieder jaar veel meer uitgeven dan zij ontvangen. Daardoor hebben zij voortdurend met een steeds groter deficit te kampen. Met de betaling van de zich accumulerende rente voor de geleende enorme bedragen heeft men de grootste moeite en aan aflossing van de hoofdsom is men amper toe. Zij komen er niet meer uit, zelfs niet door middel van een amortisatie met behulp van nieuwe leningen tegen lagere rente en langere looptijd. Hun schuldenlast wordt steeds groter, terwijl hun inkomen, produktie en produktiviteit niet navenant stijgen.
Het is onze linkse pleitbezorgers voor meer ontwikkelingssteun blijkbaar ook niet bekend, dat de meeste jonge staten er naar streven in zeer korte tijd op hetzelfde levenspeil te komen als dat van de onwikkelde staten. een statusniveau waarvoor honderden jaren nodig zijn geweest. In verscheidene van die jonge staten. waar in verband met de zeer vruchtbare bodem aan een snelle agrarische ontwikkeling prioriteit moest worden gegeven, verrezen kapitaalintensieve industrieën. Daarvan hebben de produkten niet eens voldoende debiet in eigen land, terwijl ze wegens afwezigheid van buitenlandse vraag ook niet uitgevoerd kunnen worden. De in die industrieën geïnvesteerde kapitalen werpen niet alleen geen vrucht af, maar moeten wegens stillegging als verliesposten worden afgeschreven! Men moet en zal echter fabrieken oprichten, omdat industrieën cachet geven en bijdragen tot verhoging van aanzien en prestige!
Door links en ultra-links wordt voortdurend aangedrongen op beperking van onze defensiebegroting, om de ontwikkelingslanden meer steun te verlenen.
Maar als wij de bewapening van de 'arme' landen en de kosten ervan bij hun nationaal inkomen vergelijken zien we, dat we procentueel veel minder voor onze defensie uitgeven. In dit opzicht zijn de Afrikaanse en Arabische landen treffende voorbeelden.
De economische ontwikkeling van de jonge staten kan ook met behulp van buitenlandse investeringen worden bevorderd. Maar de buitenlandse ondernemers blijven weg, omdat zij hun geld niet willen steken in ondernemingen, die vroeg of laat toch door de gastlanden worden genationaliseerd.
De vrije wereld geeft met volle handen, omdat zij bevreesd is voor communistische invloed in de ontwikkelingslanden. Die vrees is echter ongegrond. Immers, het Sowjetblok heeft in de periode 1954/1964 $ 6,4 miljard toegezegd. maar niet meer dan $ 2 miljard daarvan geëffectueerd. Deze $ 2 miljard steekt wel heel erg schriel af tegen het reeds door de OESO-landen in diezelfde periode verstrekte bedrag ad $ 70 miljard!
Frenetieke pogingen van linkse politici om Nederland ertoe te brengen nog meer miljarden in dit Danaïdenvat te storten, getuigen van volslagen gebrek aan verantwoordelijksbesef.

Victor H. Huitink